چه آزمایش هایی برای تعیین استفاده می شود کیفیت فولاد?
این سوال که چه آزمایش هایی برای تعیین کیفیت فولاد استفاده می شود، اغلب مطرح می شود و همه ما باید آن را در نظر بگیریم. انواع مختلفی از فلزات در بازار وجود دارد و هر کدام چنین هستند توسط مجموعه متفاوتی از مشخصات کیفی رتبه بندی شده است. دانستن چگونگی تعیین اینکه آیا نوع خاصی از فولاد برای یک کاربرد خاص مناسب است یا خیر، می تواند گامی حیاتی در فرآیند تولید باشد.
تست فولاد برای تعیین
فولاد یک ماده صنعتی مهم است که در کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. می تواند طیف وسیعی از دماهای مختلف را تحمل کند و می تواند به اشکال مختلف شکل بگیرد. هنگامی که نیاز به خرید یا ساخت ماشین آلات یا ابزار دارید، دانستن نوع فولادی که بهترین نتایج را ارائه می دهد مفید است.
آزمایش های مختلفی بر روی فولاد برای تعیین کیفیت آن انجام می شود. یکی از متداول ترین روش ها این است تست سختی. این روش استفاده می کند سختی سنج برای اندازه گیری سختی نسبی نمونه.
- یکی دیگر از تست های مقدار سختی است. این روش شامل تحت تاثیر قرار دادن یک نمونه فلز با یک دستگاه خاص است. هر چه سخت تر باشد بیشتر تغییر شکل می دهد. مقدار سختی را می توان بیان کرد به عنوان درصدی از طول گیج. از این اندازه گیری می توان برای مقایسه گزینه های درمانی استفاده کرد.
- روش های دیگر تست، تست خوردگی و تست شکل پذیری می باشد. اینها برای تعیین رفتار مواد تحت بارهای نوسانی و مشاهده انجام می شود نحوه واکنش آنها به شرایط واقعی.
- جدای از این تست ها، چند مورد دیگر وجود دارد که ممکن است بخواهید در نظر بگیرید. این آزمایشات اغلب در محل انجام می شود. با این حال، آنها نهایی در نظر گرفته نمی شوند. آنها می توانند به شما ایده خوبی از سختی فولاد شما بدهند چقدر خوب در مقابل عناصر خارجی مقاومت می کند.
- بهترین راه برای تشخیص اینکه فولاد شما از کیفیت بالایی برخوردار است یا خیر، انجام یک آزمایش مناسب است. بهتر است از یک آزمایشگاه مورد اعتماد که در تست فولاد تخصص دارد استفاده کنید. صرف نظر از روشی که انتخاب می کنید، توصیه می شود مطمئن شوید که موادی که استفاده می کنید عاری از آلودگی باشد. این می تواند اندازه گیری های شما را به شدت تحت تاثیر قرار دهد.
ریزساختار فولاد از دانه هایی با اندازه های مختلف تشکیل شده است و ترکیبات بسته به نوع دانه و محل آن در نمونه، یک برنامه آزمایش متالورژیکی می تواند توزیع فاز آلیاژ را تعیین کند.
در نهایت، باید گزارش تست آسیاب را بررسی کنید. این سند شیمی مواد، منشاء و سایر اطلاعات مربوطه را شرح خواهد داد. این سند می تواند توسط مشتری درخواست شود و باید با گزارش تضمین کیفیت همراه باشد.
تعیین درجه فولاد
وقتی به دنبال فولاد مناسب برای پروژه خود هستید، مهم است که آزمایش های مختلفی را در نظر بگیرید که می توانند کیفیت آن را تعیین کنند. با درک مزایا و معایب هر روش تست، می توانید تصمیمات بهتری بگیرید.
سختی و استحکام دو ویژگی کلیدی هستند که دوام و عملکرد یک قطعه فلز را تعیین می کنند. علاوه بر تعیین توانایی یک ماده برای مقاومت در برابر سایش، همچنین می توانند شکل پذیری آن را نشان دهند. با استفاده از تست سختی مناسب، می توانید مطمئن شوید که پروژه شما درست است به درستی با نوع صحیح فولاد تطبیق داده شود.
دو روش معمول برای اندازه گیری استحکام کششی یک قطعه فولادی وجود دارد. استحکام کششی بر حسب پوند بر اینچ مربع (پوند بر اینچ) اندازه گیری می شود. استحکام کششی کمتر به این معنی است که مواد شکننده تر و مستعد شکستن هستند. از طرف دیگر، اندازه گیری کشش بالاتر به این معنی است که مواد انعطاف پذیرتر هستند.
- ازدیاد طول یک معیار اضافی برای شکل پذیری است که اغلب همراه با استحکام کششی استفاده می شود. همچنین می توان از آن برای تشخیص لمینیت ها استفاده کرد که نقص در یک قطعه فولادی است.
- محتوای کربن یک عامل کلیدی در تعیین استحکام و شکنندگی فولاد است. دانستن درصد کربن موجود در مواد شما بسیار مهم است تا بتوانید از استفاده از موادی که در آزمون زمان مقاومت نمی کنند اجتناب کنید.
روش های مختلفی برای اندازه گیری میزان کربن در یک قطعه فولادی وجود دارد. برای اینکه بتوانید خواص فلز را به درستی شناسایی کنید، باید در زمینه استفاده مناسب از تجهیزات آموزش ببینید. به عنوان مثال، شما باید نحوه تنظیم گیج را بدانید که برای فلزات سخت به یک نقطه الماس نیاز دارد.
راه دیگر برای فهمیدن سختی یک قطعه فولاد، انجام تست شکست است. این کار قابل انجام است با برش آن با یک مشعل اکسی استیلن یا با ماشین کاری به شکل دلخواه.
تست فایل روشی قدیمی برای تعیین سختی یک قطعه فولادی است. این تست به اندازه تست های دیگر دقیق نیست، اما می تواند طیف وسیعی از نتایج را از کاملا نرم تا سختی شیشه به شما بدهد.
کیفیت فولاد
فولاد دارای خواص بسیار متنوعی است. اینها از سختی فولاد گرفته تا شکل پذیری آن متفاوت است. این فلزی است که در اکثر لوازم خانگی و حتی ابزارها یافت می شود. برخی از رایج ترین انواع فولاد شامل کربن بالا، کربن کم است، و آلیاژ. شما می خواهید مواد مناسب را بر اساس نیازهای پروژه خود انتخاب کنید.
چهار گرید اصلی فولاد وجود دارد: متوسط، بالا، کم و آلیاژ. هر چهار نوع حاوی مقادیر متفاوتی کربن است که یک عنصر سختکننده است. در حالی که فولاد پر کربن بادوام ترین است، کمترین شکل پذیری را نیز خواهد داشت. فولاد ضد زنگ نوع دیگری از فولاد است و اغلب برای لوازم آشپزخانه استفاده می شود.
آلیاژها می توانند خواص جدیدی مانند مقاومت در برابر خوردگی و سخت شدن را به فولاد اضافه کنند. آنها همچنین می توانند به بهبود توانایی عملیات حرارتی یک قطعه فولاد کمک کنند. آنها ممکن است از فلزات فوق سخت تشکیل شده باشند که برای مقاومت در برابر ضربه و توانایی های برش مطلوب هستند. آنها می توانند در کاربردهای مختلفی از جمله سیم کشی برق، مبدل های حرارتی صنعتی و غیره استفاده شوند.
فولاد ضد زنگ معمولا در لوازم آشپزخانه و تجهیزات پزشکی استفاده می شود. از کروم و کبالت ساخته شده است. عناصر دیگر در فولاد شامل منگنز و سیلیکون است. فولاد ضد زنگ در برابر زنگ زدگی و خط و خش مقاوم است و همچنین می تواند شکل خود را در دماهای بالاتر حفظ کند.
همچنین عناصر مختلفی مانند گوگرد، کروم و مولیبدن در فولاد وجود دارد. اینها به منظور بهبود سختی و شکل پذیری فولاد به فولاد اضافه می شوند. مولیبدن به ویژه مفید است زیرا استحکام و مقاومت آن را در برابر خوردگی افزایش می دهد.
آلیاژها همچنین می توانند به بهبود جوش پذیری یک قطعه فولاد کمک کنند. این امر سهولت جوشکاری و توانایی مقاومت در برابر تنش های فرآیند جوشکاری را تعیین می کند.
- انجمن تست و مواد آمریکا (ASTM) مشخصات انواع مختلف فولاد را منتشر می کند. سیستم طبقه بندی سازمان از الف استفاده می کند کد 4 رقمی برای قطعه اصلی و یک کد سه رقمی برای وجود هر عنصر آلیاژی.
سیستم درجه بندی برای کشورهای دیگر ممکن است متفاوت باشد. به عنوان مثال، سیستم درجه بندی SAE از کدهای چهار رقمی برای فولاد و کدهای سه رقمی برای فولاد ضد زنگ استفاده می کند.
گریدهای فولادی
چهار نوع اصلی فولاد وجود دارد که در طیف وسیعی از صنایع مورد استفاده قرار می گیرد. هر نوع دارای خواص فیزیکی و شیمیایی متفاوتی است که ممکن است بر عملکرد محصول نهایی تأثیر بگذارد. در حالی که سختی یک ماده را می توان آزمایش کرد، مهم است که ویژگی های هر درجه را درک کنید تا مطمئن شوید که از مواد مناسب برای کار استفاده می کنید.
انجمن تست و مواد آمریکا (ASTM) یک روش استاندارد برای شناسایی و طبقه بندی فولاد ایجاد کرده است. سازمان از یک سری اعداد استفاده می کند که نشان می دهد محتوای کربن اسمی فولادل حرف "H" به انتهای درجه اضافه می شود تا نشان دهد که فولاد تا یک عمق خاص سخت می شود.
- درجه مارتنزیتی پایه: این نوع قابل عملیات حرارتی است و حاوی فسفر و نیکل برای بهبود قابلیت ماشینکاری است. این نوع همچنین مغناطیسی است و برای قطعاتی که نیاز به استحکام و دوام قوی دارند ایده آل است. می توان از آن در کاربردهای مختلف از جمله قطعات پراسترس استفاده کرد.
- درجه ضد زنگ مارتنزیتی: این گرید محتوای کروم بیشتری دارد و مقاومت آن را در برابر خوردگی افزایش می دهد. همچنین یک انتخاب محبوب برای ابزار پرچین و پانچ است. همچنین یک انتخاب عالی برای ابزارهای جراحی است. این درجه همچنین برای کاربردهای دیگر از جمله پره های توربین بخار و ساختار بدنه دریایی استفاده می شود.
- درجه فریتی: این نوع فولاد مغناطیسی است و در برابر اکسیداسیون مقاومت می کند. آنها همچنین در برابر ترک خوردگی تنشی بسیار مقاوم هستند. آنها معمولاً در تزئینات تزئینی و کاربردهای خودرو استفاده می شوند. آنها همچنین در گریدهای دوبلکس موجود هستند. آنها مواد آستنیتی و فریتی را ترکیب می کنند که به آنها استحکام و مقاومت در برابر خوردگی بهتری می دهد. این گریدها به سفارش از کارخانه ها در دسترس هستند.
- فولاد ابزار O1: این نوع فولاد برای قالبها، قالبها، قالبهای خالی و سایر کاربردهای استاندارد ابزار و قالب مناسب است. دمای سخت شدن پایین و مقاومت به سایش خوب این گرید آن را برای تولید استاندارد عالی می کند.
- فولاد ابزار A2: این درجه نسبت به O1 قابلیت ماشینکاری و ثبات اندازه را افزایش داده است. این به ویژه برای شکل دادن قالب ها، پانچ ها، مندل ها، سنج ها و رول ها مفید است. همچنین برای تولید اقتصادی ایده آل است.
- 80000 حداقل درجه بازده: این گرید کربن کم / منگنز بالا است و ویژگی های جوشکاری و قابلیت شکل دهی خوبی را ارائه می دهد. همچنین با مقادیر کمی وانادیوم و کلمبیوم تقویت شده است.